SPASSS   /   CHAUSÉE D’ALSEMBERG 110 ALSEMBERGSESTEENWEG    /   SAINT-GILLES 1060 SINT-GILLIS    /   BRUXELLES BRUSSELS BRUSSEL   /   @SPASSS_BXL    /   INFO.SPASSS@GMAIL.COM   /    
SPASSS

spasss est un collectif qui réalise aussi des projets ensemble (petite phrase d’intro)



CURTAINS
Elk (ruimte-)delen veronderstelt een zekere mate van privacy, elke openheid een vorm van rust. Omdat spasss een dynamisch gegeven is, dat nu eens dienst doet als galerij, dan als atelier, dan als leefruimte of zelfs als mini-museum, werd een ruimtelijk systeem bedacht dat aan diezelfde dynamiek zou voldoen. Een U-vormig gordijn scheidt het binnen van het buiten in verschillende gradaties af. In eerste instantie zet het de vitrine als het ware in scène. Willen we de achterliggende werkplek volledig van de Alsembergsesteenweg scheiden, dan verheft het gordijn zich tot decor voor een voortdurend tentoonstellen van allerhande werk in de glazen etalage. In tweede instantie schermt het gordijn ook een intiemere binnenzone af. Een ruimte in een ruimte ontstaat: een architecturale raamvertelling die zich op ingetogen wijze afschermt, waarin aldus een afzonderlijk verhaal kan worden tentoongesteld, verteld.
      In de Alsembergsesteenweg zelf manifesteert de ingreep zich als volgt: getooid in dit gordijn, draagt spasss vandaag als het ware perzikkleurige lingerie. Haar materialiteit - het gordijn bestaat volledig uit translucent latex - draagt bij aan een subtiel prikkelend verleidingsspel van het half-verborgene. Door enkele spleten proberen passanten voortdurend nieuwsgierig naar binnen te turen.

Tout partage (d'espace) suppose un certain degré d'intimité, toute ouverture une forme de tranquillité. Parce que spasss est dynamique, servant tantôt de galerie, tantôt d'atelier, tantôt d'espace de vie ou encore de mini-musée, un système spatial a été imaginé pour répondre à cette même dynamique. Un rideau en forme de U sépare l'intérieur de l'extérieur à des degrés divers. Dans un premier temps, il met en scène la vitrine, en quelque sorte. Si l'on veut séparer complètement le lieu de travail situé derrière lui de l'Alsembergsesteenweg, le rideau s'élève en toile de fond pour une présentation continue de toutes sortes d'œuvres dans la vitrine. Dans le second cas, le rideau fait également écran à une zone intérieure plus intime. Un espace dans l'espace est créé : un récit architectural en vitrine qui s'occulte de manière discrète, dans lequel une histoire distincte peut ainsi être exposée, racontée.
      Dans la rue Alsembergsesteenweg elle-même, l'intervention se manifeste de la manière suivante : parée de ce rideau, spasss porte aujourd'hui de la lingerie couleur pêche, pour ainsi dire. Sa matérialité - le rideau est entièrement constitué de latex translucide - contribue à un jeu de séduction subtilement alléchant du semi-dissimulé. À travers quelques fentes, les passants tentent constamment de jeter un coup d'œil curieux.

GARDEN LAMPSCes luminaires extérieurs, tels une entité souterraine émergeant à la surface, explorent la vie nocturne de spasss. Traversant la terre, ils éclairent doucement l’espace tout en semblant nous observer. À première vue, elles semblent avoir quelque chose en commun avec un périscope sous-marin. Au deuxième coup d'œil, on remarque qu'il s'agit de structures métalliques avec des câbles et des ampoules. Il s'agit de lampes modulaires fabriquées à partir de tuyaux de chauffage sanitaire en métal recyclé. Ces lampes se plantent simplement dans le sol là où la vie nocturne a besoin de lumière.

Als een onderaardse entiteit die naar de oppervlakte komt, verkennen deze buitenlampen het nachtleven van spasss. Ze gaan door de aarde heen en verlichten de ruimte zachtjes terwijl ze ons lijken te observeren. In eerste oogopslag lijken ze iets mee te hebben van een onderzeese periscoop. Bij een tweede aanblik merken we dat het metalen structuren zijn met kabels en ampoules. Het zijn modulaire lampen gemaakt van gerecycleerde metalen sanitaire verwarmingsbuizen. Deze lampen planten zich gewoon in de grond daar waar het nachtleven wat licht nodig heeft.

GARDENHet atelier heeft een tuin. De tuin is een atelier!
      Ook de buitenruimte is een plek om te experimenteren, om te tonen, om uit te nodigen. Een plek om te maken en te verwonderen.
      De eerste stap in het maken van een echte tuin was ontharden. Het bestaande houten terras vormt de onderlegger: De stalen structuur wordt volledig behouden en enkele panelen worden weggenomen om plantvakken te maken. Het betontegelpad wordt verwijderd. De regel die voorop wordt gesteld: al het materiaal blijft in de tuin. Stenen worden gestapeld om een insectenhotel en banken mee te maken. Tegels vormen de wand van de composthoop en de houten panelen worden opzij gezet om later te hergebruiken als tafel.
      Dan wordt er geplant: een appelboom, bessenstruiken, vaste planten, bloembollen en groenten en kruiden. Er wordt ook een mengsel van wilde inheemse grassen ingezaaid. De tuin zal mogen groeien, mag wild worden. Een plek voor mens en dier: een oase in de stad.

FR

MUSHROOMSVaak worden paddenstoelen over het hoofd gezien in een tuin. Ze maken nochtans een belangrijk onderdeel uit van het ecosysteem.
      Paddenstoelen kweken op houtstammen is een experiment van Léon en Sander. Ze voegen hiermee een extra laag toe aan de tuin en zorgen ervoor dat de over het hoofd geziene paddenstoelen ook een plek krijgen in de tuin van Spasss.
      Ze kozen voor eetbare soorten, die net als de groenten en de kruiden zullen dienen om te gebruiken in de keuken.

FR

TABLESA particular table for random use
      Over time, the spasss-space has been shaped and moulded by its various occupants. Their successive additions, adaptations and alterations resulted in a spatial plan that is anything but a flawless rectangle. To create a workspace that neatly fits within the ‘arbitrary’ contours of the plan while still meeting the ‘typical’ demands of a classic office, we decided to design tables specifically tailored to our conditions.
      The tables take the form of parallelograms, with angles carefully chosen, to allow a flexible range of configurations fitting within the space’s irregular contours. They can be lined up back-to-back to form a snake-like shape winding from the front to the back façade, or grouped together to create collaborative workstations or distinct meeting areas.
      Given the need for flexible and adaptable use of the space, particularly for larger exhibitions, the tables were designed to be easily demoulded and dismantled. This allows for quick reconfiguration, effortlessly adapting to different experiments, events, needs, and ideas. Ultimately, the front and back finishes were done in two different colours, enabling the same piece of furniture to create varying atmospheres.